Kaçacağı Yerde Zıplayacağı Tutanlar Cemiyeti


Bu fotoğrafı geçen hafta çarşamba, haftada bir ders işlediğimiz sınıfın camından çektim. Kar görmek hele ki o kar kristallerinin tane tane süzülüşünü izlemek insana öyle bir huzur veriyor ki o an çok canım sıkkın olsa bile kafamı kaldırıp gökyüzüne bakmam rahatlamama yetiyor.
Kar yağdığındaki o sükûnet müthiş bir his. Bu kadar güzel olmasının yanında insanı çileden çıkaran yönleri de yok değil.


Mesela biraz eridiğinde balçık içinde yürüyormuş gibi olması ya da buzlandığında Rus patencilere dönüp parende atmama ramak kalması gibi. Nitekim dün ufak bir zeybek denemesi yaptım ardından da efeler hey hey hey diye kollarımı kaldırdım. Şuan belim ağrıyor.

Neyse anlatacağım o değil. İşte böyle karlı buzlu yollarda yürüyerek fakülteye doğru yürürken 3-4 basamaklık bir yer var tam oradan ineceğim. Basamaklar buz tutmuş zaten insan nereye adım atacağını bilemiyor. Önümdeki çift bir anda basamakta durdu, delikanlı kızın beresini düzeltti, yanaklarını okşadı, öptü. Ben o sırada düşmekle kalmak arası gidip gelirken bir yandan hayretle ne yaptıklarını çözmeye çalışıyorum. Ya insan buzun ortasında arkasından birileri gelirken lönk diye durur mu? Sabretseler zaten az ilerisi geniş yol.

İşte Kaçacağı Yerde Zıplayacağı Tutanlar Cemiyeti'ne -aslında o sıçacağı- dün üye olan bu çifti kutluyorum. Başka ne diyeyim yani. Bundan sonra aşkınızı daha müsait bir yerde yaşayın :D Arkanızdan gelenin size toslamayacağı ya da buzda zincirleme kazaya sebebiyet vermeyeceğiniz bir yerde :D

1 yorum:

  1. Bende hiç sevmem öyle tipleri:) Tam giderken bir anda dururlar sende ister istemez onlara çarparsın. Bir de bir kaldırımda ailecek yürüyerek kaldırımı kapatan insanlar var onlarda bunların ilk versiyonu :)

    YanıtlaSil